De wereld volgens AnnevO

boek 7: Het onbegonnen feest, Els Pelgrom
Eén van de meest ontroerende kinderboeken die ik gelezen heb de laatste jaren. Alle dieren zijn geweldige karakters en wat een wijsheden komen er naar voren. Er gebeurt vooral heel veel de hoofden van de diverse hoofdpersonen. En uiteindelijk blijkt dat, als iedereen zichzelf is, er heel veel moois kan gebeuren.
Conclusie: Aanrader, zowel als voorleesboek als leesboek.

boek 8: Das doppelte Lottchen, Erich Kästner
Op het nederlandse bookcrossers-forum was de uitdaging voor januari: “Lees een boek in een taal waar je niet zo bedreven in bent en/of denkt te zijn.” Ik koos voor Duits, omdat ik die taal goed versta, matig spreek en zelden tot nooit lees. Om het mezelf niet te moeilijk te maken heb ik dit kinderboek uit de bibliotheek gehaald. Het boek gaat over twee meisjes, Louise en Lotte, die er tijdens een zomerkamp achterkomen dat ze een tweeling zijn. Hun ouders zijn gescheiden en de meiden waren niet van elkaars bestaan op de hoogte. Dan smeden ze een plan om hun ouders weer bij elkaar te brengen: Louise wordt Lotte, en omgekeerd. Dat kan natuurlijk niet oneindig goed gaan… of toch? Het verhaal opzich is leuk geschreven, hoewel het af en toe ouderwets is (uit 1949). Hoewel de karakters goed uitgewerkt zijn en in het boek ook groeien, is het einde toch echt een “kinderboek-slot”.
Het verhaal is de aanleiding geweest voor diverse films; meest recent The Parent Trap, 1998, VS, met de Olsen-tweeling.
Conclusie: Een leuk boekje, maar het is wat verouderd.

boek 9: Moederkruid, Carry Slee
Dit boek heeft zeker indruk op me gemaakt. Het gaat over een gezin met twee dochters. Door een faillissement van de vader zijn ze verhuisd naar een portiekwoning in een eenvoudige buurt. Te eenvoudig volgens de moeder. De kinderen wordt verboden contact te leggen met mensen en kinderen uit de buurt en ze moeten dagelijks de halve stad doorkruisen om op hun oude school te blijven. De achtjarige hoofdpersoon vertelt wat er gebeurt en laat merken dat het voor haar heel normaal is hoe moeder zich gedraagt. Ze is niet anders gewend. En juist dat maakt voor mij de situatie zo schrijnend. Ik vroeg me tijdens het lezen vaak af of dit meisje uberhaupt nog enigszins normaal zou kunnen opgroeien in deze onveilige situatie met een psychiatrisch zieke moeder en een op zijn minst perverse vader, die geen gelegenheid onbenut laat om haar te laten weten dat ze eigenlijk een jongen had moeten zijn. Het anoniem laten van deze hoofdrolspeelster maakt het verhaal nog indrukwekkender en universeler.
Conclusie: Indrukwekkend boek. Ik heb begrepen dat er een deel 2 is, Dochter van Eva. Ik ga dat boek zeker ook eens lezen.